wind l linhoon

⠀⠀ “ รัก..วาก็รักสายลมเหมือนกันนะ” รอยยิ้มแรกในรอบหลายอาทิตย์ถูกเติมเต็มอีกครั้งด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำจากคนบนตัก อ้อมกอดที่โหยหากันตอนนี้ถูกกระชับให้แน่นขึ้นไปอีกครั้ง เหมือนกลัวว่ามันจะถูกพรากให้หายไปอีก เหมือนความสุขที่เคยหายไป ตอนนี้ได้กลับมาแล้ว ต่างฝ่ายต่างผละออกจากอ้อมกอดก่อนจะโถมเข้าหากันด้วยความนุ่มหยุ่นจากริมฝีปาก ประกบเม้มและเน้นย้ำถึงความรู้สึกที่มี นอกจากความรู้สึกที่โหยหา ร่างกายก็ปรารถนาไม่แพ้กัน เรียวลิ้นของคนนำเกมเริ่มเกี่ยวกระหวัดหยอกล้ออย่างที่เคยชอบทำ ดูดเม้มด้วยแรงอารมณ์จนริมฝีปากอิ่มบวมช้ำจนขึ้นสี มือแกร่งกดรั้งท้ายทอยของคนบนตักให้เข้ามาแบบชิดมากกว่าเดิมเหมือนกลัวว่าอากาศจะแทรกผ่าน ปรนเปรอรสจูบอย่างไม่รู้จบจนคนด้านบนกอบโกยอากาศหายใจจนแทบไม่ทัน สลับเอียงคอปรับองศาให้อีกฝ่ายได้พักหายใจก่อนจะประกบจูบเข้าไปยังจุดเดิมอีกครั้งอย่างรู้งาน รู้ดีว่าอีกฝ่ายชอบแบบไหน..จะทำ ไม่ชอบตรงไหน..จะเลี่ยง แขนยาวเกี่ยวรั้งเอวบางก่อนจะยกขึ้นและดันให้เข้ามาแนบชิดกับแกนกายที่กำลังขยายใหญ่ตามแรงกามอารมณ์ บีบเฟ้นก้อนกลมสวยได้รูปให้ดันเข้าออกเพ